بررسی رابطه خودپنداره، کیفیت زندگی و سلامت روانی مربیان مهدکودک استان تهران*‏investigate relation of self-concept, quality of life and mental‎ health in kindergarten’ teachers tehran‏ ‏

چکیده: هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه خودپنداره با ‏کیفیت زندگی و سلامت روانی مربیان مهدکودک استان ‏تهران است. این پژوهش از نوع همبستگی است، که در آن از ‏سه پرسشنامه خودپنداره بک، مقیاس کوتاه کیفیت زندگی ‏سازمان جهانی بهداشت و سلامت عمومی استفاده شد. جامعه ‏آماری شامل مربیان مهدکودک که در سال 1391 در استان ‏تهران مشغول به فعالیت بود، که به روش تصادفی ساده 289 ‏نفر انتخاب شدند. داده ها از طریق همبستگی پیرسون و‎ ‎رگرسیون چندگانه تحلیل شد. نتایج این پژوهش نشان داد ‏که زیرمقیاس های خودپنداره بک با زیر مقیاس های سلامت ‏عمومی رابطه مستقیم و معناداری را نشان می دهد. تمام ‏زیرمقیاس های آزمون خودپنداره ی بک با زیرمقیاس های‎ ‎کیفیت زندگی‎ ‎و کیفیت زندگی به صورت کلی و هم چنین ‏سلامت روانی و زیرمقیاس های آن ارتباط مستقیم و معنی ‏داری دارند.‏‎ ‎هم چنین بیشتر مؤلفه های خودپنداره می توانند ‏زیرمقیاس های کیفیت زندگی و سلامت روانی را پیش بینی ‏نمایند. بنابراین به نظر می رسد که تلاش برای ارتقا ‏خودپنداره، گامی مؤثر در جهت اعتلای سلامت روانی و ‏کیفیت زندگی مربیان مهد است. ‏